Ένα φαγητό που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τις παλιότερες γενιές, γεύση μαμάς και σπιτιού, ό,τι πρέπει για τα οικογενειακά τραπέζια σας! 

Έχω ακούσει διάφορες 70s και 80s ιστορίες από τους γονείς μου και τους φίλους τους αλλά θυμαμαι ότι αυτό που μου έμεινε εντυπωμένο ως άγνωστη λέξη όταν το πρωτάκουσα σε νηπιακή ηλικία ήταν το «νουά». Νόμιζα ότι ήταν κάτι γαλλικό και μεγαλώνοντας παραλίγο να το κατατάξω δίπλα στο foie gras, το coq au vin και κάτι άλλα τέτοια. Τελικά αποδείχτηκε ελληνικότατο. Πιο vintage δε γίνεται, η επιτομή των 70s και των 80s. Πάντως, η γαλλομαθής θεία μου ποτέ δεν έφτιαχνε «νουά» σε αντίθεση με τη γιαγιά μου που από γαλλικά σκάπμαζε μέχρι το «ουί».

ΥΛΙΚΑ:

2 κιλά νουά μοσχαριού (το κομμάτι προέρχεται από το μπούτι, και είναι μια φέτα κρέατος στρογγυλή)

4-5 κουταλιές φρέσκο βούτυρο

λίγο ελαιόλαδο

1 ποτήρι λευκό κρασί

2 λεμόνια (το χυμό)

2 κοφτά κουταλάκια κορν φλάουερ

αλάτι

πιπέρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Παίρνουμε το νουά, το στεγνώνουμε καλά με χαρτί κουζίνας, το δένουμε με λευκό σπάγγο και το αλατοπιπερώνουμε. Τσιγαρίζουμε το κρέας στο βούτυρο και το ελαιόλαδο απ’ όλες τις πλευρές. Σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε μέχρι να εξατμιστεί περίπου το μισό. Συμπληρώνουμε με ζωμό κρέατος (βρείτε τη συνταγή εδώ Θέλεις ζωμό; Καν’ το όπως ο Ferran Adria!) ή νερό και αφήνουμε να βράσει για 2 ώρες σε μέτρια φωτιά, μέχρι να μαλακώσει καλά. Αφαιρούμε το κρέας, βγάζουμε το σπάγγο και το κόβουμε σε φέτες. Διαλύουμε το κορν φλάουερ στο λεμόνι και προσθέτουμε στην κατσαρόλα.  Προσθέτουμε και τις φέτες του μοσχαριού και αφήνουμε να δέσει η σάλτσα.